NAŁĘCZ, Nałonie, Nałęcz jezioro, Pomłość W polu czerwonym chusta srebrna związana, koło tworząca, z końcami na dół. Nad hełmem w koronie - między rogami jelenia, panna do kolan w czerwonej sukni z białą przepaską na głowie, oburącz rogów trzymająca się. Labry czerwone podbite srebrem. W przywileju z 1505 roku chusta nazwana jest choczennicą. Dr Piekosiński znajduje tę nazwę mylną, zamiast "toczennica". Źr.: Jan hr. Ostrowski Księga herbowa rodów polskich

NAŁĘCZ II W polu czerwonym srebrna chusta koło tworząca i końcami na dół związana . Nad hełmem w koronie - między rogami jelenia, pół męża w białej szacie z przepaską białą na głowie, oburącz rogów trzymającego się. Labry czerwone podbite srebrem. Odmiana przysługuje Lubodziejskim w ziemi chełmińskiej i Koczan-Koczanowskim w ziemi pińskiej i wiłkomierskiej, którzy ją w Horodle przyjęli. Źr.: Jan hr. Ostrowski Księga herbowa rodów polskich

NAŁĘCZ (NIEZWIĄZANY) III, Nałonie W polu czerwonym srebrna chusta koło tworząca z końcami na dół założonymi jeden na drugim. Nad hełmem w koronie - między rogami jelenimi, trzy pióra strusie przebite strzałą. Labry czerwone podbite srebrem. Herb przysługiwał w Wielkopolsce Czarnkowskim i Morawskim. Na wszystkich średniowiecznych pieczęciach herb Nałęcz jest niezwiązany.

NAŁĘCZ IV Odmiana herbu, w której w klejnocie znajdują się trzy pióra strusie.

NAŁĘCZ V W polu czerwonym, pod krzyżem chusta srebrna koło tworząca z końcami do góry założonymi, w środku której sześciopromienna gwiazda. Odmiana przysługuje Sterpińskim, a także Zdzitowieckim na Litwie.

NAŁĘCZ VI Odmiana przysługująca Odachowskim. Nad chełmem w koronie pięć piór strusich, na nich powtórzenie godła z tarczy.

Nałęcz niezwiązany Wizerunek herbu Nałęcz pochodzący z tzw. Roli Marszałkowskiej Mikołaja z Brzezia Lanckorońskiego (1461 r.), przechowywanej w Bibliotece Arsenału w Paryżu.

Nałęcz Wizerunek herbu z pieczęci Wojciecha Malskiego, wojewody łęczyckiego oraz Sędziwoja Ostroroga, wojewody poznańskiego.

Herb Nałęcz z Kościoła w Stopnicy.

Herb Nałęcz z "Herbarza Ambrożego".

Nałęcz odmienny hrabiów Małachowskich. W polu czerwonym chusta srebrna koło tworząca, końce u dołu związane mająca. Nad koroną hrabiowską i hełmem ukoronowanym, między rogami jelenimi, panna z przepaską srebrną na głowie, czerwono ubrana, rogów oburącz się trzymająca. Labry czerwone srebrem podbite. Herb wymarłej już rodziny wielkopolskiej, wywodzącej się z Małachowic, osiadłej w XVI wieku w ziemi łęczyckiej. Z niej Hiacenty, wielki kanclerz koronny, otrzymał w 1800 roku tytuł hrabiowski galicyjski od Franciszka II, cesarza świętego cesarstwa rzymskiego.

Herb Nałęcz, który Józef Conrad Korzeniowski polecił umieścić w angielskiej edycji swych dzieł.

Początek