St.Małachowski

Stanisław Małachowski
herbu Nałęcz
ur. 24.VIII.1736 - zm.29.XII.1809



Stanisław MałachowskiMarszałek Sejmu Wielkiego 1788-92 i sejmowej konfederacji koronnej, referendarz wielki koronny 1780-92, poseł sandomierski. Gorący zwolennik reform, orędownik i współtwórca Ustawy Rządowej, jeden z przywódców Stronnictwa Patriotycznego, współorganizator przewrotu 3 maja 1791. Wystąpił z manifestem potępiającym akt konfederacji targowickiej 1792. W swoich dobrach wprowadził opłaty czynszowe dla chłopów zamiast pańszczyzny i uwolnił ich od niektórych ciężarów, popierał dążenia mieszczan do uzyskania większych praw politycznych. Pełnił wysokie urzędy w Księstwie Warszawskim 1807. Mąż stanu, u współczesnych miał opinię człowieka niezwykłej prawości i nieposzlakowanej uczciwości. Uchwalenie Konstytucji 3 Maja jest w dużej mierze jego zasługą.

Marszałek Sejmu I Rzeczypospolitej
1788-1792
Prezes Komisji Rządzącej
1807
Prezes Dyrektorium Generalnego Księstwa Warszawskiego
1807
Prezes Rady Ministrów Kięstwa Warszawskiego
1807
Prezes Rady Stanu Kięstwa Warszawskiego
1807
Prezes Senatu Księstwa Warszawskiego
1807 - 1809


Uchwalenie Konstytucji 3-Maja
Uchwalenie Konstytucji Trzeciego Maja 1791 r. - rycina Jana Piotra Norblina


Ustawa RządowaUstawa Rządowa
Pierwsze dwie strony Ustawy Rządowej z 3 Maja 1791 r.





Sędziwój z Ostroroga
XIV/XV w.

Wielmoża wielkopolski, wojewoda poznański. Przewodził jednej z dwóch chorągwi skupiających Nałęczów, przywiedzionych na pole bitwy grunwaldzkiej 1410. Współklejnotnik wojewody, Jan Nałęcz, był jednym z siedmiu najsławniejszych rycerzy Królestwa, kroczących na czele armii polskiej, obok sławnego Zawiszy Czarnego. Uczestniczył w wystawianiu aktów Unii Horodelskiej 1413, na mocy których wprowadzono nowy podział administracyjny Wielkiego Księstwa Litewskiego na województwa oraz ustanowiono urzędy wojewodów i kasztelanów. Jako jeden z najbardziej wpływowych dygnitarzy Królestwa Polskiego stał się ojcem chrzestnym nowej heraldyki litewskiej, adoptując do znaku herbowego Nałęczów litewskiego bojara Koczana.

Bitwa pod Grunwaldem
Fragment obrazu J.Matejki "Bitwa pod Grunwaldem", Jan Żiżka z Trocnowa.
Bitwa pod Grunwaldem
Fragment obrazu J.Matejki "Bitwa pod Grunwaldem", Zawisza Czarny.





Dobrogost z Nowegodworu
(ok. 1335 – 1401)

Arcybiskup gnieźnieński, prymas polski w latach 1394 –1401. Kanclerz księcia Siemowita III mazowieckiego, kapelan króla Ludwika Węgierskiego; w roku 1384 został biskupem poznańskim, a w 1388 jako legat papieski zajmował się organizacją biskupstwa wileńskiego, w 1400 zwołał synod prowincjonalny w Łęczycy.

Dobrogost
Dobrogost
z Nowegodworu
Pieczęć
Pieczęć Arcybiskupa
Dobrogosta przy dokumencie
z 1396r.





Wawrzyniec Gembicki
(1559 – 1624)

Arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski w latach 1616 – 1624. Sekretarz króla Stefana Batorego, a od 1587 Zygmunta III; w 1594 został kanonikiem krakowskim i poznańskim, od 1600 biskup chełmiński, 1610 biskup kujawski. Uczestniczył w życiu publicznym, od 1609 kanclerz wielki koronny, dbał o rozwój życia religijnego i szkolnictwa.

Wawrzyniec Gembicki
Wawrzyniec Gembicki
Katedra w Gnieźnie
Gnieźnieńska Katedra.





Józef Sosnowski
(? - 1783)

Hetman polny litewski od 1775 (w 1780 złożył dobrowolnie ten urząd), wojewoda smoleński od 1771, wojewoda połocki od 1781, marszałek księstwa litewskiego na sejmie elekcyjnym 1764 i pisarz polny litewski. Rycerz orderu św. Stanisława, jako znakomity mówca był wybierany posłem koła rycerskiego prawie na każdy sejm. Działacz reformatorskiego stronnictwa Czartoryskich. Kiedy nieznany jeszcze wówczas kapitan artylerii Tadeusz Kościuszko poprosił o rękę jego córki Ludwiki, nie dopuścił do tego małżeństwa uznając, iż drobny szlachcic był zbyt niskiego stanu dla magnackiej córki:
"... synogarlice nie dla wróbla, a córki magnackie nie dla drobnych szlachetków...".


Order św. Stanisława
Order św. Stanisława ustanowiony w 1765r.
(źródło: www.swstanislaw.com)





Ignacy Raczyński
(1741 – 1823)

Arcybiskup gnieźnieński (władze zaborcze zakazały używania tytułu prymasowskiego) w latach 1806 –1818. W 1776 został kanonikiem poznańskim, od 1794 biskup poznański; za jego rządów wyodrębniono diecezję warszawską. Usiłował przedłużyć państwowość polską poprzez organizację kościelną, nawoływał do zachowania wierności zasadom wiary katolickiej w duchu polskiego patriotyzmu.

Ignacy  Raczyński
Ignacy Raczyński
Katedra Poznańska
Katedra Poznańska
pw. św. Apostołów Piotra i Pawła

(zaczerpnięto z witryny: www.archpoznan.org.pl)





Tymoteusz Gorzeński
(1743 – 1825)

Arcybiskup gnieźnieński w latach ok. 1821 – 1825. W 1763 został kanonikiem poznańskim, a w 1767 krakowskim, 1806 biskup poznański. Brał czynny udział w życiu politycznym kraju, był gorącym zwolennikiem Konstytucji 3 maja, uczestniczył w jej zatwierdzeniu. Został pierwszym metropolitą gnieźnieńskim i poznańskim po złączeniu w 1821 obu tych diecezji unią personalną.

Tymoteusz  Gorzeński
Tymoteusz Gorzeński
Katedra w Gnieźnie na starej pocztówce
Gnieźnieńska Katedra na starej pocztówce.
(zaczerpnięto z witryny: www.galeria.gniezno.com.pl)





Gen. Stanisław Rostworowski

Stanisław Rostworowski
1888 - 1944


Generał brygady, ziemianin, pisarz i historyk. Oficer II Brygady Legionów, adiutant Rady Regencyjnej. Uczestnik I i II wojny światowej, brał udział w wojnie z bolszewikami i bitwie warszawskiej 1920, walczył w III powstaniu śląskim 1921, gdzie był szefem sztabu, dowódca pułku ułanów w obronie Warszawy 1939.
Po klęsce wrześniowej do 1942 na emigracji, następnie w konspiracji (pseudonim "Odra") - inspektor Komendy Głównej i dowódca Okręgu Krakowskiego Armii Krajowej. Za zasługi wojenne odznaczony srebrnym i złotym orderem "Virtuti Militari". Zamordowany w katowni gestapo w Krakowie.


St.Rostworowski w 1915r.Legitymacja St.Rostworowskiego
Ppor. St.Rostworowski z rtm. Janem Dunin-Brzezińskim w 1915r.Legitymacja mjr St.Rostworowskiego z 1923r.

Stanisław Rostworowski z córką i synem w 1937r.Książka 'Bitwy mojego życia'
Mjr Stanisław Rostworowski z córką Marią
i synem Stanisławem. Gębice - 1937r.
Dzieło Stanisława Rostworowskiego
'Bitwy mojego życia'






Karol Hubert Rostworowski

Karol Hubert Rostworowski
1877 - 1938

Dramatopisarz, poeta i publicysta. Działacz polityczny, należał do Ligi Narodowej, Obozu Wielkiej Polski i Stronnictwa Narodowego; członek Polskiej Akademii Literatury 1933 - 37. Wszedł na wielką scenę tragedią Judasz z Kariothu (1913), w której podjął próbę analizy psychologicznej osobowości tytułowego bohatera (wybitna rola Ludwika Solskiego). W dramaturgii okresu międzywojennego trwałe miejsce zajęła trylogia Niespodzianka, Przeprowadzka i U mety (1929-32). W swych utworach podejmował problemy społeczne, etyczne i religijne, przewodnią ideą jest zawarte w nich przeświadczenie o tragicznym konflikcie między moralnym ładem ustanowionym przez Boga a ułomną naturą ludzką.


Ludwik Solski
Ludwik Solski jako Judasz
w sztuce K.H.Rostworowskiego "Judasz z Kariothu" -
- pastel Kazimierza Sichulskiego.
Dworek w Rybnej
Dworek w Rybnej - miejsce urodzin Karola Huberta Rostworowskiego






Czesław Tański

Czesław Tański
1863 - 1942

Artysta malarz, konstruktor-amator lotniczy, prekursor szybownictwa polskiego. W 1896 na szybowcu "Lotnia" własnej konstrukcji dokonał pierwszego na świecie wzlotu ślizgowego z płaskiego terenu. Badał i obserwował lot ptaków i owadów, budował modele latające, w 1905 zbudował model śmigłowca, w latach 1910-12 prowadził próby z jednopłatowcem o zmiennym kącie nachylenia skrzydeł, który nazwał "Łątka", co było wówczas pionierskim rozwiązaniem. Publikował liczne artykuły popularyzujące awiację. Ustanowiony w 1956 przez Aeroklub PRL medal jego imienia jest przyznawany za wybitne osiągnięcia w szybownictwie.

Lotnia TańskiegoSamolot Tańskiego
Lotnia Cz.Tańskiego. Samolot "Łątka" zbudowany przez Tańskiego.






Ludwik Idzikowski

Ludwik Idzikowski
1891 - 1929

Pilot wojskowy, major. Początkowo w lotnictwie rosyjskim, od 1918 w polskim. W latach 1919-20 był pilotem frontowym, walczył w obronie Lwowa, 1921-23 instruktor i dowódca eskadry w Wyższej Szkole Pilotów w Grudziądzu. Inicjator pierwszego przelotu z Europy do Ameryki na trasie Paryż - Nowy Jork. Podjęta w 1928, wraz z nawigatorem majorem Kazimierzem Kubalą, próba pokonania Atlantyku zakończyła się wodowaniem. W następnym roku ta sama załoga wystartowała samolotem Amiot 123 "Marszałek Piłsudski". Po przeleceniu ponad 2000 km awaria silnika udaremniła dalszy lot. Przymusowe lądowanie na wysepce Graciosa w archipelagu wysp Azorskich miało tragiczny finał - pilot zginął a nawigator został ranny.



miejsce katastrofy załoga samolotu Amiot
Wyspa Graciosa - miejsce przymusowego lądowania w 1929 roku. Samolot Amiot 123 "Marszałek Piłsudski" z załogą: Ludwik Idzikowski i Kazimierz Kubala.


Miejsce pochówku Ludwika Idzikowskiego
na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.





Czesław Tański

Stanisław Wojciechowski
1869 - 1953

Prezydent Rzeczypospolitej w latach 1922 - 1926. Syn uczestnika powstania styczniowego Feliksa Wojciechowskiego, herbu Nałęcz.
W wyniku przewrotu majowego zrzekł się urzędu prezydenta i wycofał z życia politycznego.
Następnie, do 1939 r., profesor SGGW i dyrektor Spółdzielczego Instytutu Naukowego.
Był współzałożycielem Polskiej Partii Socjalistycznej i współtwórcą polskiej spółdzielczości.






Początek